لطفا صبر کنید ...
(ادامه مطلب قبل)
🖊 سينكلر تحت تأثير دميان هر چه بيش‌تر به خويشتن خود آشنا می‌شود و بعد پيستوريوس كشيش مرتد او را با آبراكساز آشنا می‌كند و سرانجام سينكلر هويت واقعي خود را می‌يابد. سينكلر مانند پرنده‌ای است كه (خود در برهه‌ای از اين رمان آن را به صورت تابلويی نقاشي كرده است) از تخم بيرون می‌آيد و وارد دنيای جديدی می‌شود دنيایی كه در آن پليدی و پاكی، خوبی و بدی، سخاوت و شقاوت و … همه و همه در كنار يک‌ديگر قرار دارند. دو دنيای متفاوتی كه در يک دنيا تجلی يافته‌اند.
سينكلر زمانی كه پيستوريوس او را با آبراكساز خدای نيک و بد آشنا می‌كند، درمی‌يابد كه اين ديالكتيک‌ها از همان‌جا شروع می‌شود كه خدايش اهريمن و اهورايي را با هم دارد با اين دريافت است كه پرنده از تخم درآمده كه خود اميل سينكلر است. در پی‌يافتن است. يافتن، شناختن، خويشتن شناسي و بعد دستيابی به هويتی ناب و بی گفت‌وگو، هويتی كه استقلال روحی آدمی را شكل می‌دهد و از هر انسان يک ابر انسان يا «اَبَرمرد» می‌سازد. ابر انسان اینجا همان نظریه #نیچه است.
هسه داستان خود را در ۹ بخش مجزا ام مرتبط با يك‌ديگر نگاشته كه عبارتند از: ۱- سرآغاز ۲- دو دنيا ۳- قابيل ۴- دزد ۵- بئاتريس ۶- پرنده تلاش می‌كند از تخم بيرون آيد ۷- يعقوب و فرشته ۸- حوا ۹- سرآغاز پايان. بین اين بخش‌ها ساختاری منظم و منسجم هست و سبب شده كه خواننده به نظم نوشتاری در داستان پی‌ببرد.
هسه در اکثر نوشته‌هایش دنبال هویت گمشدۀ است. هویتی که آن را در اساطیر و تاریخ تمدن‌ها جست‌وجو می‌کند. به دلیل گرایشش به فلسفۀ شرق او نیز معتقد بود که یک روز شخصی خواهد آمد و آن‌ها را به هویت واقعیشان خواهد رساند این تفکر را در دمیان نیز می‌بینیم. هسه بعد مدتی این اندیشۀ را کنار می‌گذارد.
منبع:
1. بررسی مضمون عشق در دمیان و سیذارتای از دو منظر روان‌کاوانه و رمانتیک (مقاله)، سلامی، مسعود، مسگرزاده، لیلی، 1387.
2. نقد رمانِ دمیان (مقاله)، کمالی، حبیب،1383.
3. بازتاب مفاهیم دینی و عرفانی در کتاب دمیان (مقاله)، نجفی، رضا، 1379.
#س.آقازاده
@s_mordad
مجلۀ #فرهنگِادبیاتِداستانی
@Dastanikhu
برچسب ها:هرمان هسه، نوبل ادبیات، نویسندگان نوبیلستی، کتاب های دریافت کنندۀ نوبل، رمان دمیان، دمیان، نیچه، سیذارتای، روان کاوانه، مسعود سلامی، لیلی مسگرزاده، نقد رمان دمیان، حبیب کمالی، باز تاب مفاهیم دینی و عرفانی در کتاب دمیان، رضا نجفی، مجلۀ فرهنگ ادبیات داستانی، سعید آقازاده،
